داستان قورباغه پخته:                                  

در علوم سیستم ها ،پذیرش تهدیدها یی كه به صورتی تدریجی بوجود آمده و بقاءسازمان را به مخاطره می اندازند،آنچنان فراگیر و وسیع است كه منجر به پیدایش داستان قورباغه پخته شده است.اگر شما یك قورباغه را داخل ظرفی از آب جوش بیندازید،قورباغه بلافاصله تلاش می كند تا از داخل آن به بیرون بجهد.اما اگر قورباغه را داخل ظرف آبی با حرارت معمولی بیندازید،وی در آن باقی می ماند. حال اگر ظرف آب را برروی شعله بگذارید و بتدریج دمای آب را افزایش دهید،اتفاق بسیار جالبی رخ می دهد .زمانی كه كه درجه حرارت آب تا حدود30 درجه سانتیگراد بالا می رود،قورباغه هیچ عملی انجام نمی دهد.در واقع تمامی نشانه ها دال بر این است كه او از وضعیت خود راضی است.با افزایش تدریجی درجه حرارت،قورباغه سست تر و سست تر می شود تا آنجا كه دیگر قادر به بیرون آمدن از ظرف نمی باشد .علی رغم اینكه هیچ مانعی برای خروج از ظرف وجود ندارد،قورباغه در همانجا می ماند تا در نهایت بپزد و بمیرد.

چرا چنین اتفاقی رخ می دهد؟به خاطر اینكه ساختار درونی قورباغه به نحوی است كه خطر را تنها در مواردی كه اتفاق ناگهانی در محیط اطرافش رخ می دهد،تشخیص می دهد و نه در مواردی كه خطر به صورتی آرام و تدریجی گسترش می یابد.

برای اینكه یاد بگیریم چگونه فرایندهای آرام و تدریجی را ببینیم،باید ابتدا از سرعت دیوانه وار خود بكاهیم و به موارد ظریف و حساس همانقدر توجه كنیم كه به موارد ناگهانی و تكان دهنده التفات داریم.ما قادر نخواهیم  بود كه از سرنوشت قورباغه داستان بالا،اجتناب كنیم.مگر اینكه یاد بگیریم كه آهسته تر حركت كنیم و فرایندهای را كه بوجود آورنده بزرگترین مخاطرات هستند را دریابیم.

منبع:پنجمین فرمان

اثر:پیتر سنگه